پيام تسليت وفات جانگداز حضرت زینب(س)

 عشق جاری است چو سرچشمه ای آن لب

باشد سیل خواهد شد اگر خطبه زینب باشد

 صبر شرمنده توست!

که چند منزل با سرهای بریده قرآن خواندی!

صبر شرمنده توست!

که در تالارهای رنگین شام نگاهت به سر بریده

برادر بود که چوب خیزران بر لبانش می خورد

و تو خطبه میخواندی، با صلابت تا دیوارهای

کاخ بلرزد و ندایت در همه تاریخ بپیچد...

 صبر شرمنده توست!

که دقیقه های سخت و جانسوز گودال، تاب

آوردن تو را میخواهد.

صبر شرمنده توست!

که کشتی نجات حسین(ع) را سکان دار بودی

تا در گرداب های تحیر و گردبادهای استعمار،

به داد انسانیت رسیدی.

صبر شرمنده توست!

که جام امتحان توفان پر بلای کربلا، طشت خونین

برادر، سر شکافته پدر و

پهلوی شکسته مادر را، بی هیچ تزلزلی

نوشیدی و صحنه های کوه شکن تو را از

تماشای پشت صحنه باز نداشت.

« مـــا رأیـــت إلاَّ جـــمــیــلا »

بیابان به دنبال گام های استوارت، قرن هاست

که از کربلا، چراغ در دست راه افتاده است!

اما باز هم دنیا در جهل خویش دست و پا می زند

و ناله کم ظرفیتی سر می دهد که نمی تواند

با تو  در کربلا حسین(ع) همراه شود.

دنیا مشکل دارد ای بانوی بزرگ! وگرنه خطبه هایت

رسا و شیوا است.

سلام و درود خدا و بندگان برگزیده اش که تو نیز

از آنانی و به روح سرشار از عصمت و عفت

و استقامت تو باد

زينب كبري سلام الله عليها به دنيا آمده بود تا

صبر و شكيبايى را از حضور خويش شرمسار كند .

تمام زمین و زمان بر کربلا می‌گریند و تمام کربلا

بر زینب(سلام الله(

کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود

 شیعه می پژمرد اگر زینب نبود

   

 

تصاویرمتحرک تولد حضرت معصومه ( س )

روایات درباره مقام و فضیلت زیارت حضرت معصومه(س) و شعر

.
                       

روایات درباره مقام و فضیلت زیارت حضرت معصومه(س)

 1. تعدادی از اهالی ری خدمت امام صادق(ع) رسیدیند. حضرت فرمود:

آفرین بر برادران قمی ما. گفتند: ما اهل ری هستیم (نه اهل قم).

حضرت سخن خویش را تکرار فرمود و آنان چندین بار گفتند

که ما اهل قم نیستیم و حضرت هم چندین بار فرمود

که ای برادران قمی ما خوش آمدید. سپس

حضرت فرمود: «إِنَ لِلّهِ حَرَماً وَ هُوَ مَکَةُ وَ إِنَ لِلرَّسُولِ (ص) حَرَماً وَ هُوَ الْمَدِینَهُ

وَ إِنَ لِأَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ(ع) حَرَماً وَ هُوَ الْکُوفَهُ وَ إِنَ لَنَا حَرَماً وَ هُوَ بَلْدَهٌ قُمَّ وَ سَتُدْفَنُ

فِیهَا امْرَأَهٌ مِنْ أَوْلَادِی تُسَمَّی فَاطِمَةَ فَمَنْ زَارَهَا وَ جَبَتْ لَهُ الْجَنَةُ؛

          

خداوند حرمی دارد که مکه است

و رسول خدا حرمی دارد که مدینه است

و برای امیرالمؤمنین حرمی دیگر است که کوفه است

و برای ما اهل بیت حرمی دیگر است که آن شهر قم است

و به زودی بانویی از اولاد من در آن دفن می شود که

1-  نامش فاطمه است. پس هر که او را زیارت کند بهشت بر وی واجب می شود».

راوی می گوید این سخن امام صادق(ع) پیش از ولادت حضرت فاطمه معصومه بود.

 2. امام صادق(ع) می فرماید: همانا قم کوفه کوچک است. آگاه باشید که

بهشت هشت در دارد که سه در از آنها برای قم است. بانویی از اولاد من در

آنجا از دنیا میرود که نامش فاطمه دختر موسی است و با شفاعت این بانو

تمام شیعیان وارد بهشت خواهند شد.

   زائری دل شکسته ام / آه معصومه جان سلام

دل به مهر تو بسته ام / بانوی مهربان سلام

ای ضریحت حریم مهر / یاد سبزت شمیم دل

نام پاکت  نسیم  مهر / رحمت اسمان سلام

روی تو  قبلگاه دل / لطف تو شمع راه دل

آستانت  پناه دل / ای دل بی دلان سلام

هرکه یکسردلش شکست / از طبیبان نظر گسست

آمد رشته بر تو بست  / ای امید جهان سلام

هم شفا هم شفاعتی / هم دعا هم اجابتی

هم ولا هم ولایتی /  ای زمین را آمان سلام

آنکه مهرتوبرگرفت / ورغمت شور شر گرفت

بیکران زیرپرگرفت / بر تو تا بیکران سلام

 

یا رب چه قشنگ است و چه زیبا حرم قم / چون جنت اعلا، حرم محترم قم

بانوی جنان، اخت رضا، دختر موسی / دردانه زهرا و ملائک خدم قم

این مژده بس او را که بهشت است جزایش / هر کس که زیارت کندش در حرم قم . . .

               

لیلة القدر و فاطمه (س)

  لیلة القدر و فاطمه (س)

 در تفسیر" فرات " از امام صادق(ع) در ذیل آیه شریفه " انا انزلناه فی لیلةالقدر" نقل کرده است که فرمود:

اللیلة فاطمة، و القدرالله ، فمن عرف فاطمة (ع) حق معرفتها فقد أدرک لیلة القدر، و إنما سمیت فاطمة لأن الخلق فطموا عن معرفتها.

مراد از" لیلة" فاطمه (ع) و مقصود از" قدر " خداوند است، پس هر که فاطمه (ع) را آن طور که سزاوار است و حق معرفت او است بشناسد، شب قدر را درک کرده است. و همانا آن حضرت " فاطمه" نامیده شده است؛ زیرا مردم از شناخت او بریده شده و عاجزند.

شاید راز تشبیه فاطمه(ع) به " لیلة القدر" پنهانی و در پرده بودن معرفت و شناخت آن حضرت نسبت به مردم است مثل پنهان بودن شب قدر، و به خاطرهمین آنرا در آیه با دو حرف استفهام آورده و فرموده است:" و ما ادریک ما لیلة القدر" تا بزرگی شأن و قدر آن را بفهماند یا عاجز بودن شناخت آن را برای غیرمعصومین ثابت کند، زیرا شب قدر را غیر از معصومین (ع) نمی شناسند، و یا مقصود این است که هر کس فاطمه (ع) را آنگونه که سزاوار است بشناسد و به حقیقت معرفت او پی ببرد پرده ازمقابل چشمان او کنار می رود و جلالت و عظمت آن حضرت و فرود آمدن فرشتگان را به محضر او در آن شب می بیند، بطوری که به شب قدر بودن آن یقین پیدا می کند، و در حقیقت درک شب قدر همین است

رابطه شب قدر با امام عصر ارواحنا فداه

خداوند متعال در چهارمین آیه سوره مباركه قدر می‌فرماید:

تنزّل الملائكة و الرّوح فیها بإذن ربهّم من كلّ أمرٍ؛ فرشتگان و روح، در آن شب به دستور پروردگارشان با هر فرمانی (برای تقدیر هر كاری) فرود آیند.

فعل مضارع «تنّزل» دلالت بر تكرار و بقاء «لیلةالقدر» دارد، و در آیات سوم و چهارم سوره دخان نیز:

فیها یفرَق كلّ أمرٍ حكیم((دخان / 4) ؛ در آن شب، هر فرمانی، بر حسب حكمت صادر می‌شود.

دلالت بر تجدد و دوام دارد. زیرا هیأت نحوی باب «تفعّل» دلالت بر پذیرش یا تكلف یا هر دو می‌نماید. ظاهر این فعل‌ها، خبر از تفریق و تنزل امر در لیلةالقدرهای آینده می‌دهد.

این امر كه در زمان رسول خدا به آن حضرت نازل می‌شده‌است، و در هر شب قدر دیگر، باید بر كسی نازل و تبیین و تحكیم یا كشف شود كه به افق نبوت نزدیك و پیوسته باشد.

قبول اصل وصایت رسول اكرم صلی الله علیه و آله و امامت، ناشی از این معنی و مبتنی بر همین اساس است.

ادامه نوشته

وفات حضرت خدیجه (س)

وفات حضرت خدیجه (س)

خبر پیک اجل مادر کوثر شده بود

صحبت از رفتن غم خوار پیمبر شده بود

مالک الموت برایش پر و بال آورده

مادر حضرت صدیقه کبوتر شده بود

وقف اسلام شد و وقف خدا و قرآن

عاشقانه چقدر حامی رهبر شده بود

اصلاً از برکت او هست اگر اسلام است

این چنین بود که او از همه برتر شده بود

تا چه حد است مقامش که کنار زهرا

نام او وارد ادعیه ی دفتر شده بود؟

بار بست همدم و دلدار پیمبر حالا

نوبت ام ابیهایی دختر شده بود

**

دختری ماند از او ، دختری هم چون خود او

دختری که سپر و حامی همسر شده بود

چه قدر غصه ی کج راهی مردم را خورد

چقدر آه شد و دیده ی او تر شده بود

علت بوی خوش شهر مدینه از اوست

عود آتش زده اند – شهر معطر شده بود !

***

دختری ماند از او دختری هم چون خود او

زینبی که همه عمر وقف برادر شده بود

عزت و هیبت او هیمنه ی دشمن ریخت

خطبه خواند، کوفه و می دید که حیدر شده بود

یک تنه خود یه سپاه است، بترسد دشمن

چه کسی گفت که او لحظه ای مضطر شده بود

مضطر هم دیده اگر شد به خدا علت داشت

در پی پوشیه و چادر و معجر شده بود

به کجا ختم شد این شعر چرا این گونه؟

قافیه ها همگی مادر و دختر شده بود ! 

منبع : پایگاه تخصصی مدح و مرثیه